به روال زندگیم نگاه میکنم
همیشه این موضوع که معلولیت خواهر بزرگترم باعث شده هنوز در خانه باشد آزارم میداد ، همه ما انسان ها به دنبال بهترین ها هستیم و غالبا هیچ وقت خواهر نخواهد توانست طعم یک زندگی شیرین و ناب را تجربه کند ، تا مدت ها دوست نداشتم زودتر از او ازدواج کنم یا در عالم کودکی با خودم مثال میزدم که دختر فلان خاله یا عمه همسن خواهرم هستندو هنوز خواستگاری نداشته اند و با این حرف ها باری از روی دوش خودم برمیداشتم اما هیچکس نمیتواند درک کند زجر دختری را که تنها بخاطر معلولیت؛ آینده زندگیش نامعلوم و تیره است چه بسا هستند انسان هایی که با تندرستی بدن معلولیت های روحی فراوانی دارند
نمیتوانمحکمت خدا را در این مسائل درک کنم چرا؟
درباره این سایت